Als grootvader van vijftien had de auteur veel boeken over kleurnamen voor peuters en jonge kinderen gelezen. Hij vond ze ongeïnspireerd. Er is zoveel artistieke vorm en kleur in deze wereld: cartoontekeningen kunnen daar gewoon niet tegenop. De auteur vroeg zich af: "Wat ter wereld heeft genoeg primaire kleuren om kleintjes iets te leren?"Vervolgens ontdekte hij "Histoire Naturelle des Perroquets" van François Levaillant. De beelden, gemaakt onder leiding van Bouquet, hoogleraar tekenen, Prytanée in Parijs in het begin van de 19e eeuw, waren verbazingwekkend. Hij had het perfecte medium gevonden om kinderen overal kleurnamen te leren.
Prenumerera på vårt nyhetsbrev för att få fantastiska erbjudanden och inspiration för din nästa läsning.
Genom att registrera dig accepterar du vår personuppgiftspolicy.