Gece Ebrusu

¿iir, k¿r¿lganl¿¿¿n sese, söze ve sözcüklere dönü¿tü¿ü yerden ayäa kalkar.
Bir "ç¿t" sesiyle bälar her ¿ey!
Kuru bir gül dal¿n¿ büken ellerin bülbül(ümsü) ne¿idesi.
Bir tenakuz, bir dönü¿üm-bäkalä¿m, bir yeniden var olma hevesi.
Z¿tlar¿n gerçe¿ini ya da ahengini terennüme yelteni¿.
Avaz avaz bä¿rmak serin bir seher sessizli¿inde.
F¿rt¿nada m¿rm¿rlanmak.
Komedyan¿n tam ortas¿nda hüngür hüngür älatacak bir memeden süt emmek.
Ölümden sonsuzlüun, kozmostan tükeni¿in bestesini dinlemek.
Var'la yok aras¿nda varl¿kta s¿f¿r¿n, yoklukta sonsuzun izini sürmek.
Bir'de bin'i görebilmek ve bin'in bir'li¿inin bilincine varmak.
Hayat sarkac¿nda sal¿n¿rken, bä¿n¿ z¿tl¿klar¿n gölgesine vura vura deruni bir ahenk tutturmak.
Ve o ahengin sürüp giden izlerini, damaktaki tortusunu, be¿ duyunun imbi¿inden geçirip sese, söze, sözcüklere ve alt¿nc¿ bir duyuya dönü¿türmek.
Bir "ç¿t" sesiyle bälar her ¿ey!